Op het moment dat je de eerste bent die wat zegt tijdens het voorstelrondje van expeditie nummer 15 van duik de Noordzee schoon dan weet je dat je aan de beurt bent. Zo geschiedde het feit dat ik hier een blog zit te tikken na een drukke eerste duikdag. Voor de eerste keer mee op expeditie is al een avontuur en behoorlijk vermoeiend kan ik je nu vertellen.
Het hele avontuur begint op een mooie warme en drukkende vrijdagavond waar de MS Tender aangemeerd is in de haven van Vlissingen. Daar verzamelen we allemaal om aan boord te gaan. Nadat iedereen zijn en haar spullen aan boord heeft, is het tijd voor de eerder genoemde voorstelronde. Als dan ook al het personeel aan boord is, varen we via de Westerschelde de Noordzee op. Een eerste nacht aan boord is behoorlijk wennen, ook omdat ik vrij gevoelig ben voor zeeziekte. Gelukkig ben ik voorbereid en heb ik een hele pot pillen mee om dat te voorkomen.
Na een onrustige nacht met nieuwe indrukken stampende motoren piepende alarmen en een schommelend bed, ben ik blij wanneer ik er zo rond half 6 uit mag. De eerste duik is al vroeg dus na een klein ontbijtje zijn we al snel allemaal druk met gereedmaken voor de duik. Omdat ik als laatste mag met mijn buddy Robertino helpen we de andere duikers op weg. Als het anker netjes op het wrak ligt, wat aangegeven wordt door een vrolijk aan het oppervlakte komend boeitje, neemt de spanning toe.
Wat gaan we allemaal vinden op het wrak van de Birkenfels? Als ik er eindelijk met mijn buddy in mag merken we dat er behoorlijk stroming staat en we ons aan de lijn naar beneden moeten trekken. Eenmaal aangekomen verdelen we wat hefballonnen over volle postzakken en zorgen we dat het anker vrij ligt voor de tweede duik van de dag op dit wrak. Beneden wemelt het van de vis en de krabben. Ook zie ik hier mijn eerste spinkrabben, wat een vet beest! De duik vliegt voorbij en eenmaal uit het water en uit mijn pak beginnen de voorbereidingen voor duik 2 alweer. Flessen vullen, stages mengen, duikpakken te drogen hangen en natuurlijk “second breakfast” wat perfect verzorgd is door de bemanning van de MS Tender.
Een kleine 6 uur later de tweede duik, ook hierin ben ik samen met Robertino het laatste buddypaar. Dit keer mogen wij beneden de reels opruimen en zorgen dat alle volle postzakken boven komen. Dit gaat vrij snel en wanneer wij dan weer boven zijn is de rest al druk om de postzakken binnen te krijgen. Maar wat een troep zat hiertussen. Vette olie bedekt bijna alles en met water en zeep zijn we dan ook behoorlijk lang bezig om dit weer wat op orde te krijgen.
De derde duik van de dag is alweer in de vroege avond, een klein stukje verderop op de Callisto. Ook hier volgen we hetzelfde ritueel van duikers helpen en als laatste paar de boel naar boven krijgen. Dit wrak zit ook vol met vis, waar je ook kijkt het wemelt er echt van. Prachtig gezicht! Na deze derde duik wil iedereen vlot klaar zijn want de zuurkool wacht. Alles is binnen no time geregeld waarna we met zijn allen moe maar voldaan ons eten naar binnen schuiven. Als de laatste foto’s uitgezocht zijn door de fotografen en de vrijwilliger zijn blog heeft geschreven is het echt tijd om naar bed te gaan. Het is inmiddels al richting 11 uur en de wekker gaat om 6 uur weer af. Ook dan staan er weer drie duiken op het programma dus de rust kan iedereen wel gebruiken.
Daarom sluit ik bij deze af en geef ik het stokje door naar de vrijwilliger van morgen, uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat dat Robertino is, die kan met al zijn ervaring vast pagina’s vol schrijven.
Wouter Kooy
