September 2019, een studievriend belt me met de vraag of ik zijn levensdroom wil helpen waarmaken. Hij wil in de zomer van 2020 met zijn zeilboot en zijn gezin (vrouw en 3 kinderen tussen 8 en 13 jaar) de haven van het Noorse Bergen binnen zeilen.

Alleen wil zijn vrouw niet vanaf Nederland naar Noorwegen zeilen. Hiervoor heeft hij dus een team nodig die zijn 15m lange Dufour zeilboot van Lemmer in Friesland naar Stavanger in Noorwegen wil en kan varen. Op het moment dat de boot in Noorwegen aankomt, zal zijn familie met het vliegtuig naar Noorwegen komen en vaart hij met zijn gezin van Stavanger naar Bergen. De terugreis is gepland in de omgekeerde volgorde.

JA, natuurlijk wil ik hem daarbij helpen. Vanwege mijn gelimiteerd aantal vakantiedagen houdt dit wel in, dat ik dan in 2020 niet met de Duik De Noordzee Schoon expeditie mee kan. Helaas, dat compenseren we wel met een aantal losse DDNZS duikdagen.

Begin oktober 2019  komen we met het zeilteam (7 man) samen en wordt er een risicoinventarisatie en een planning gemaakt. Degenen van het zeilteam die niet bij de KNRM varen of oceaan zeilervaring hebben, volgen bij Get Wet Maritiem de Overleven op Zee training. Daarna zouden we in april en mei 2020 een voorbereidende zeiltocht maken van Lemmer over de Noordzee naar Amsterdam en een tweede zeiltocht van Nederland naar Engeland en terug.

Toen de Corona periode aanbrak, werd al redelijk snel duidelijk dat de voorbereidende zeiltochten niet door konden gaan en daardoor de gehele trip een jaar moest opschuiven.

Dit gaf mij weer wat meer ademruimte op het vlak van vakantiedagen. Toen Ben in april een mailtje uitstuurde, heb ik me dan ook direct aangemeld voor een mogelijke Duik De Noordzee Schoon expeditie.

De gehele zomer bleef het stil. Ja, er werden door Ben en enkele anderen voorbereidende duiken gemaakt, maar daar bleef het dan ook bij. Totdat Ben de laatste dag van augustus een mail uitstuurde dat de Expeditie van 2020 doorgaat. In aangepaste vorm, maar hij gaat door. Yesss.

Op vrijdag 18 september maak ik mijn eerste duik van deze expeditie vanaf de Bernicia, samen met Arjan. Naast veel rotzooi uit de MSC Zoe, vinden we een grote deken met een tijgerprint erop. Omdat de deken vol met zand zat, hebben we deze onder water eerst uitgeslagen en daarna netjes opgevouwen. Zoals je dat met een groot laken doet; wijd uit, dan punten tegen elkaar en nogmaals dubbel, naar elkaar toe, een pakt boven de ander onder, nogmaals dubbel vouwen en dan de deken in de postzak steken. Deze postzak hebben we aan het eind van onze duik aan de ankerlijn gehangen.

Twee dagen later duiken we op hetzelfde wrak. Ditmaal van de Aquila en mag ik met Klaudie mee. Wel moet ik mijn zwarte duikbril verruilen voor een lichter type. Dit komt op de foto’s en films die Klaudie maakt beter uit. Gelukkig heb ik een lichte reservebril bij me. Al tijdens de duik realiseer ik me weer waarom dit mijn reservebril is. Constant loopt er een klein beetje water naar binnen. Maar ja, je moet er iets voor over hebben om een filmster te worden.

Tijdens de duik vinden we nog steeds veel rotzooi van de MSC Zoe; nog meer tijgerprint dekens, badjassen, pakkingen, riemen, wasrekjes, bloempotten, etc. Ook vinden we een aantal scheermesjes, deze zijn bij latere navraag van een container die 8 jaar geleden verloren gegaan is.

Alle rotzooi die ik onder water tegenkom, moet voor de film met rust en beleid in de zak worden gedaan. Mijn ogen moeten zichtbaar zijn op de film, maar ik mag niet in de camera kijken. Dit was de instructie die ik had meegekregen en ik tijdens de duik een paar keer herhaal.

Naast de rotzooi van de MSC Zoe en verloren gegane visnetten, zit er ook veel mooi leven op het wrak, zoals kreeft, krab, steenbolk, botervisjes, etc.

Na 48 minuten zit onze ronde over het wrak erop en komen we terug bij de ankerlijn en begint onze opstijging. Na een rustige opstijging met wat minuten deco steken we onze hoofd terug boven water en kunnen we terug kijken op een mooie en veilige duik. Ik kijk al uit naar de volgende duik….

Paul Cuelenaere